Index archief-verhuisbedrijf het huis was al jaren bewoond door meneer de vries, een gepensioneerde leraar die bekend stond om zijn liefde voor boeken en zijn gulle lach. het was een typische maandag in mussel, waar de regen nooit leek op te houden en de straten altijd vochtig waren. het verhuisbedrijf zorgde er zelfs voor dat alle technische installaties weer operationeel waren, zodat het bedrijf in mussel zonder noemenswaardige onderbreking zijn werkzaamheden kon hervatten. mevrouw de vries was een klein vrouwtje met grijs haar en een energieke twinkeling in haar ogen. mensen hielpen elkaar, zelfs degenen die elkaar normaal gesproken alleen begroetten met een knikje. toen de laatste doos was uitgepakt en het huis van johan en anna eindelijk een thuis begon te worden, konden ze hun geluk niet op. op een zonnige zaterdagochtend kregen de studenten een oproep van een gezin dat dringend hulp nodig had bij hun verhuizing naar een nieuw appartement aan de rand van mussel. deze coaches hielpen hen met het inpakken van hun spullen, regelden het transport naar hun nieuwe woning en hielpen zelfs met het inrichten van de nieuwe ruimte. zijn geliefde vleugelpiano had hem door vele jaren van muzikale avonturen geleid, maar nu hij ging verhuizen naar een kleiner huisje, moest hij een moeilijke beslissing nemen. het kantoor was klaar voor gebruik en het it-netwerk draaide weer als een zonnetje